Konstytucja RP stanowi, że wszyscy obywatele są równi wobec prawa i wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne (art. 32, ust. 1). Nikt nie może być dyskryminowany w życiu publicznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny (ust. 2). Z kolei ustawa z dnia 3 grudnia 2010 r. o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania określa obszary i sposoby przeciwdziałania naruszeniom tej zasady ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, religię, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. Kodeks pracy natomiast wprowadza zasadę równego traktowania w zatrudnieniu oraz zakaz dyskryminacji ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. W świetle Kodeksu pracy pracownicy powinni być równo traktowani m.in. w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansu i dostępu do szkoleń. W kontekście godzenia ról zasada równego traktowania dotyczy w szczególny sposób kobiet i mężczyzn i odnosi się m.in. do przyznawania im tych samych praw do udziału w wychowaniu dzieci oraz wspierania w rozwoju kariery.
Niniejsza strona internetowa jest wspierana w ramach Programu Unii Europejskiej "Prawa, Równość i Obywatelstwo", w projekcie pn. "Rodzina i praca – to się opłaca!". Wyłączną odpowiedzialność za treść niniejszej strony ponosi autor. Komisja Europejska nie odpowiada za skutki związane z użyciem informacji zawartych na stronie. Informacje zawarte na niniejszej stronie internetowej niekoniecznie odzwierciedlają stanowisko lub opinię Komisji Europejskiej.
