Pracownicze programy emerytalne

Pracodawca może zadbać o bezpieczeństwo finansowe swoich pracowników, tworząc pracowniczy program emerytalny. Uczestnictwo w PPE  stwarza pracownikom możliwość uzyskania satysfakcjonującego poziomu życia po przejściu na emeryturę. Środki gromadzone w PPE pochodzą przede wszystkim z finansowanej przez pracodawcę składki podstawowej oraz ze składki dodatkowej opłacanej dobrowolnie przez uczestnika programu. Następnie są one pomnażane przez podmiot zarządzający w wyniku podejmowanych inwestycji. 

Pracownicze programy emerytalne są  tworzone z inicjatywy pracodawcy, za zgodą reprezentacji pracowników. Może do nich przystąpić każdy pracownik, spełniający warunki określone w umowie zakładowej zawieranej pomiędzy pracodawcą a reprezentacją pracowników. Są one całkowicie dobrowolnym i ogólnodostępnym systemem zorganizowanego oszczędzania. PPE umożliwiają systematyczne gromadzenie pieniędzy na przyszłe świadczenia emerytalne i są zwolnione z podatku od zysków kapitałowych. 

Cechą charakterystyczną PPE jest stałość podmiotu zarządzającego (pracodawca) i zmienność uczestników programu:  nowo zatrudniony pracownik przystępuje do programu, osoba, która odchodzi z firmy dokonuje wypłaty transferowej po dwóch latach uczestnictwa w PPE, a pracownik, który osiągnął wiek emerytalnych dokonuje wypłaty środków i tym samym żegna się z pracowniczym programem emerytalnym. 

Wszyscy pracownicy, aczkolwiek najbardziej doceniają to świadczenie pracownicy dojrzali.

Na utworzenie PPE decydują się głównie duże firmy. Dla mniejszych organizacji barierą są możliwości finansowe. Dodatkowo obowiązujące przepisy uniemożliwiają tworzenie programów w jednostkach budżetowych – ich wydatki na koszty płac są ograniczone ustawą budżetową i nie mogą być zwiększane o koszt składek podstawowych. PPE nie mogą też tworzyć przedsiębiorstwa prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą jeśli nie zatrudniają pracowników. 

Składka podstawowa finansowana przez pracodawcę może być określona w sposób: 

• kwotowy,
• procentowy,
• procentowy z kwotowym ograniczeniem 

jednak nie może przekroczyć 7% miesięcznego wynagrodzenia brutto pracownika.

Pracodawca finansuje składki podstawowe na PPE ze swoich środków obrotowych. Wydatki poniesione na prowadzenie programu stanowią dla niego nielimitowane koszty uzyskania przychodu. 

Kwoty składek podstawowych nie są wliczone do wynagrodzenia stanowiącego podstawę naliczania składek na ubezpieczenia społeczne (do 7% wynagrodzenia pracownika). Podlegają natomiast opodatkowaniu.

Składka dodatkowa wpłacana przez pracownika jest ograniczona rocznymi limitami, które są podawane do wiadomości obwieszczeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych.